Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Ελευθερία από την αρρώστια

Από τον Κήρυκα της Χριστιανικής Επιστήμης - 1 Νοεμβρίου 2011

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Le Heraut de la Science Chretienne, την Γαλλική έκδοση του Κήρυκα της Χριστιανικής Επιστήμης


Πριν από περίπου ένα χρόνο, αρρώστησα ξαφνικά. Αισθανόμουν ζαλάδες και το σώμα μου εντελώς αδύναμο. Κάθε κίνηση ήταν δύσκολη, αλλά έπρεπε να ετοιμαστώ για να πάω για ψώνια. Έμεινα ακίνητος για αρκετή ώρα, φοβούμενος να μη χειροτερεύσω. Διάφορες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου καθώς προσπαθούσα να βρω την αιτία αυτής της αρρώστιας. Κάποιες στιγμές φοβόμουν ότι επρόκειτο για κάποιο πρόβλημα αρτηριακής πίεσης, καθώς ως παιδί εμφάνιζα συχνά υψηλή πίεση. Άλλες φορές φοβόμουν ότι επρόκειτο για κακόβουλη επίθεση κάποιου μάγου ή ότι αυτό το αποτέλεσμα οφείλονταν σε ένα τοπικό τσάι που είχα πιει εκείνο το πρωί.

Όταν τελικά κατάλαβα ότι η λύση θα μπορούσε να έρθει μόνο μέσω της προσευχής, αποφάσισα να απορρίψω όλους αυτούς τους φόβους. Αφού γνώριζα ότι η προσευχή στην Χριστιανική Επιστήμη θεραπεύει, προσπάθησα να καταλάβω ότι αυτή ακριβώς την ώρα και ενώ όλα φαίνονταν να πηγαίνουν στραβά, ο Θεός ήταν καταφύγιο και δύναμη, «βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι (Ψαλμοί, 46:1). Κρατήθηκα από αυτή την σκέψη καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της κρίσης. Μ’ αυτή την προσευχή κατάφερα να σηκωθώ. Αισθανόμουν καλύτερα και μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου χωρίς κίνδυνο να πέσω κάτω. Έτσι βγήκα έξω για να κάνω τα ψώνια μου. όμως, αν και αναγνώριζα ότι χάρη στο Θεό ήμουν πολύ καλύτερα, οι ανησυχίες μου για την αιτία αυτής της ξαφνικής επιδείνωσης της υγείας μου επέστρεψαν.

Δύο ημέρες μετά από αυτή τη βελτίωση αρρώστησα ξανά. Προσπάθησα να καθησυχάσω τους γύρω μου, αλλά κάποιοι απ’ αυτούς επέμεναν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά καθώς ανάσανα με δυσκολία και δεν μπορούσα να κάνω βήμα αν δεν στηριζόμουν κάπου. Εκείνη την ημέρα φοβήθηκα ότι μπορεί να έχω ελονοσία ή τύφο. Αυτό με φόβισε ακόμη περισσότερο από όσο ήμουν δύο ημέρες νωρίτερα. Τότε αποφάσισα να σταματήσω να φοβάμαι και να στραφώ ολοκληρωτικά στην προσευχή για θεραπεία όπως είχα διδαχθεί στην Χριστιανική Επιστήμη. Συνειδητοποίησα  ότι η αληθινή μου ουσία ήταν Πνεύμα, το οποίο ποτέ δεν αρρωσταίνει, ποτέ δεν υποφέρει και ποτέ δεν πεθαίνει, όπως ισχυρίζεται το υλικό σώμα. Αφού, στην πραγματικότητα, ήμουν η έκφραση του Πνεύματος δεν μπορούσα να ήμουν άρρωστος κι’ επομένως δεν υπήρχε λόγος να φοβάμαι. Και αφού ο Θεός είναι η μόνη αιτία, το αποτέλεσμα για μας δεν μπορεί παρά να είναι καλοσύνη και υγεία.

Προσπάθησα να τηλεφωνήσω σε έναν φίλο μου, που ήταν κρακτίσιονερ της Χριστιανικής Επιστήμης, να του ζητήσω να με βοηθήσει μέσω της προσευχής, αλλά δεν κατάφερα να τον βρω. Όταν μου τηλεφώνησε εκείνος λίγο αργότερα, μου είπε να πάω να τον συναντήσω στο μέρος όπου επρόκειτο να δοθεί μια διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης. Είχα ήδη δικαιολογήσει τον εαυτό μου για μια συνάντηση στην εκκλησία, που δεν πήγα, αλλά τώρα έπρεπε να κάνω κουράγιο και να δείξω εμπιστοσύνη στο Θεό προκειμένου να παρακολουθήσω την διάλεξη που ο φίλος μου με είχε καλέσει. Αυτό κι’ έκανα. Κι’ αφού παρακολούθησα με ενδιαφέρον την παρουσίαση του ομιλητή, επέστρεψα σπίτι μου δυνατότερος και σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι λίγες ώρες πριν.

Σε μια ιστορία από την Αγία Γραφή, ο προφήτης Ηλίας ανέβηκε στο όρος του Θεού, το Χωρήβ. Κι’ ενώ ήταν εκεί,  ο Θεός πέρασε από εκεί. Αλλά ο Ηλίας ένοιωσε  έναν πολύ ισχυρό άνεμο, μετά έναν σεισμό και μετά είδε φωτιά. Αλλά ο Θεός δεν ήταν σε κανένα από αυτά. Στο τέλος, ο Θεός εμφανίστηκε ως «ήχος λεπτού αέρος» (Βασιλέων Α’ 19:9-18). Και τότε ο Ηλίας δέχθηκε τη θεία καθοδήγηση. Αισθανόμουν ότι ήμουν κι’ εγώ σε μια παρόμοια κατάσταση, όταν οι δυσαρμονικές υλικές καταστάσεις έκαναν την εμφάνισή τους. Αυτό που χρειαζόταν δεν ήταν να κρίνω από τα φαινόμενα, από την ένταση του προβλήματος και από το φόβο μου, αλλά να καταλάβω το Θεό στην αληθινή του ουσία, η οποία είναι Πνεύμα. Ο Θεός φανερώνει τον εαυτό Του στην συνείδησή μου ήρεμα και αποκαλύπτει γαλήνια ότι καμία αρρώστια δεν μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική υγεία του ανθρώπου, της πνευματικής αντανάκλασης του Θεού.

Εκείνη τη νύχτα θεραπεύτηκα. Από τότε, η κατάσταση αυτή δεν ξαναεμφανίστηκε και όλοι οι φόβοι μου που σχετίζονται με τα πιθανά αίτια της αρρώστιας εξαφανίστηκαν χάρη στην κατανόηση ότι ο Θεός είναι η αληθινή ουσία του ανθρώπου.

         

Η Αποστολή του Κήρυκα

Το 1903, η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, ίδρυσε το περιοδικό Ο Κήρυκας της Χριστιανικής Επιστήμης. Ο σκοπός του: «να διακηρύξει την παγκόσμια δραστηριότητα και την διαθεσιμότητα της Αλήθειας». Ο ορισμός της λέξης «κήρυκας», όπως αναφέρεται σε ένα λεξικό, είναι «προάγγελος - ένας αγγελιοφόρος που προπορεύεται για να μεταφέρει ένα μήνυμα για κάτι που πρόκειται να ακολουθήσει», δίνει ιδιαίτερη σημασία στην προσωνυμία Κήρυκας και επιπλέον επισημαίνει την υποχρέωσή μας, την υποχρέωση του καθενός από εμάς, να δούμε ότι ο Κήρυκάς μας εκπληρώνει την εμπιστοσύνη του, μία εμπιστοσύνη αχώριστη από τον Χριστό και που πρώτα ανήγγειλε ο Ιησούς (Μαρκ.16:15), «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν».

Μαίρη Σαντς Λη, Sentinel (Φρουρός) της Χριστιανικής Επιστήμης, 7 Ιουλίου, 1956.

Μάθετε περισσότερα για τον Κήρυκα και την Αποστολή του.