Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

«Διάλεξε»

Από τον Κήρυκα της Χριστιανικής Επιστήμης - 25 Ιανουαρίου 2019

Αρχικά δημοσιεύθηκε στο The First Church of Christ, Scientist, and Miscellany [Η Πρώτη Εκκλησία του Χριστού, Επιστήμονος, και Ανθολογία]


Αυτή η μετάφραση του αναθηματικού μηνύματος της Μαίρης Μπέϊκερ Έντυ, το «“Διάλεξε”», είναι ένα δώρο από το Διοικητικό Συμβούλιο της Χριστιανικής Επιστήμης της Μητέρας Εκκλησίας. Η κυρία Έντυ ανακάλυψε και ίδρυσε τη Χριστιανική Επιστήμη και είναι η συγγραφέας του Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών και Ομότιμος Πάστορας της Μητέρας Εκκλησίας, της Πρώτης Εκκλησίας του Χριστού, Επιστήμονος, στη Βοστώνη των ΗΠΑ. Tο έτος 2014, η παγκόσμια οικογένεια της εκκλησίας των Χριστιανών Επιστημόνων κλήθηκε να μελετήσει και να αναλογιστεί το μήνυμα «“Διάλεξε”», μαζί με τη δήλωσή της, «Ο Ιησούς ίδρυσε την εκκλησία του και διατήρησε την αποστολή του πάνω στο πνευματικό θεμέλιο της Χριστοθεραπείας» (Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών, σελ. 136).

«Διάλεξε»

[Η Πρώτη Εκκλησία του Χριστού, Επιστήμων, και Ανθολογία], σελίδες 3-6

Μήνυμα από τη Mary Baker Eddy με την ευκαιρία των Εγκαινίων της Επέκτασης της Μητέρας Εκκλησίας του Χριστού, Επιστήμονος, 10 Ιουνίου 1906

Αγαπητοί μου Αδελφοί: — Η θεία δύναμη της Αλήθειας απαιτεί καλές πράξεις προκειμένου να αποδείξει την αλήθεια, και αυτό δεν συναινεί μόνο με την ανθρώπινη επιθυμία, αλλά και με την πνευματική δύναμη. Ο Άγιος Ιωάννης γράφει: «Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, δια να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν.» Τα κατάξερα φύλλα της πίστης, χωρίς τα έργα, διάσπαρτα παντού στο χέρσο τόπο της Σιών, καλούν τους μεταρρυθμιστές, «Δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου.»

Η Χριστιανική Επιστήμη δεν είναι μοναχικός κάτοικος σε βασιλική μοναξιά· δεν είναι ένας νόμος της ύλης, ούτε υπερβατισμός που θεραπεύει μόνο τον άρρωστο. Αυτή η Επιστήμη είναι ένας νόμος του θείου Νου, ένας παραινετικός σκοπός, μια αλάνθαστη ώθηση, μια πανταχού παρούσα βοήθεια. Η παρουσία της είναι αισθητή, γιατί ενεργεί και ενεργεί με σύνεση, καθώς πάντα αποκαλύπτει την λεωφόρο της ελπίδας, της πίστης, της κατανόησης. Είναι η υψηλότερη αξιολόγηση1, η μεγαλύτερη ελπίδα· και η επίδρασή της στον άνθρωπο είναι κυρίως αυτή — ότι το καλό που έχει έρθει στη ζωή του, όταν το εξετάσει πρέπει να σκεφτεί ότι είναι γνήσιο, όποιος κι αν το έκανε. Ο Χριστιανός Επιστήμονας επαληθεύει το κάλεσμά του. Διάλεξε!

Όταν κάποιος, χάνοντας την πίστη του στην ύλη και την αμαρτία, βρίσκει το πνεύμα της Αλήθειας, τότε εφαρμόζει τον Χρυσό Κανόνα αυθόρμητα˙ και η υπακοή σε αυτόν τον κανόνα πνευματοποιεί τον άνθρωπο, γιατί το θέλοντας και μη του κόσμου δεν μπορεί να τον γοητεύσει. Η λαγνεία, η ανεντιμότητα, η αμαρτία, καθιστούν ανίκανο τον μαθητή˙ αποκλείουν την εφαρμογή ή την αποτελεσματική διδασκαλία της Χριστιανικής Επιστήμης, την αλήθεια της ύπαρξης του ανθρώπου. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού.» Σε αυτή τη βάση, πόσοι ακολουθούν τον Οδηγέτη; Ακολουθούμε την Αλήθεια μόνο όταν ακολουθούμε ειλικρινά, ταπεινά, υπομονετικά, πνευματικά, ευλογώντας και τον άγιο και τον αμαρτωλό με το προζύμι της θείας Αγάπης που η γυναίκα έθεσε στη Χριστιανοσύνη και την ιατρική.

Ένας γνήσιος Χριστιανός Επιστήμονας αγαπά τους προτεστάντες και τους καθολικούς, τους Θεολόγους και τους γιατρούς, — αγαπά όλους όσους αγαπούν τον Θεό, το καλό˙ και αγαπά τους εχθρούς του. Θα διαπιστωθεί ότι, αντί να αντιτίθεται, ένα τέτοιο άτομο υπηρετεί τα συμφέροντα τόσο του ιατρικού κόσμου όσο και του Χριστιανισμού, και ευημερούν μαζί, μαθαίνοντας ότι η Νοοδύναμη είναι η «εν ανθρώποις ευδοκία». Αποκαλύπτοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το αληθινό μέταλλο του χαρακτήρα, ο σίδηρος στην ανθρώπινη φύση σκουριάζει˙ η τιμιότητα και η δικαιοσύνη χαρακτηρίζουν αυτόν που αναζητά και βρίσκει τη Χριστιανική Επιστήμη.

Η αλαζονεία της κοινωνικής μας θέσης ή η δύναμη είναι ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου που δεν έχει καμία εξουσία πάνω στο Χριστό. Ο μεγάλος Δάσκαλός μας είπε: «Εάν δεν . . . γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών», — τη βασιλεία της δικαιοσύνης, τη δόξα του καλού, τη θεραπεία των αρρώστων και τη σωτηρία των αμαρτωλών. Πρέπει να διατηρήσω την ελπίδα μου άθικτη. Δόξα σοι, ο Θεός ο ύψιστος και εγγύς.

Ό, τι δεν είναι θεϊκά φυσικό και αποδεδειγμένα αληθινό, στην ηθική, τη φιλοσοφία ή τη θρησκεία, δεν είναι από τον Θεό, αλλά προέρχεται από το νου των θνητών. Είναι το όνειρο του Αδάμ, σύμφωνα με την Βιβλική αλληγορία, όπου ο άνθρωπος υποτίθεται ότι δημιουργείται από το χώμα και η γυναίκα σχηματίζεται από το πλευρό του άνδρα, — ο γάμος συνώνυμος με νομιμοποιημένη λαγνεία, και οι απόγονοι της αίσθησης δολοφόνοι των αδελφών τους!

Τελείως διαφορετικά από αυτό το θνητό όνειρο, αυτή την ψευδαίσθηση και αυταπάτη της αίσθησης, η Χριστιανική Επιστήμη έρχεται να αποκαλύψει τον άνθρωπο ως εικόνα του Θεού, την ιδέα Του, που συνυπάρχει με Αυτόν — το Θεό που τα δίνει όλα και τον άνθρωπο που έχει όλα αυτά που δίνει ο Θεός. Από πού, λοιπόν, ήρθε η δημιουργία της ύλης, της αμαρτίας και του θανάτου, της υπερηφάνειας και της δύναμης των θνητών, του κύρους ή του προνομίου; Η Πρώτη Εντολή του Εβραϊκού Δεκάλογου, «Μη έχεις άλλους θεούς πλην εμού», και ο Χρυσός Κανόνας είναι τα πάντα εν πάσι της Χριστιανικής Επιστήμης. Είναι ο πνευματικός ιδεαλισμός και ρεαλισμός που, όταν γίνουν πραγματικότητα, συνιστούν τον Χριστιανό Επιστήμονα, θεραπεύουν τον άρρωστο, αναμορφώνουν τον αμαρτωλό, και κλέβουν τη νίκη του τάφου. Η πνευματική κατανόηση που αποδεικνύει τη Χριστιανική Επιστήμη, δίνει τη δυνατότητα στον αφοσιωμένο Επιστήμονα να λατρέψει, όχι έναν άγνωστο Θεό, αλλά Εκείνον τον οποίο, έστω κι αν τον κατανοεί εν μέρει, συνεχίζει να τον αγαπά περισσότερο και να τον υπηρετεί καλύτερα.

Αγαπητοί, δεν είμαι μαζί σας αυτοπροσώπως σε αυτά τα αξέχαστα εγκαίνια και την ώρα επικοινωνίας, αλλά είμαι μαζί σας «εν πνεύματι και αληθεία,» ευχαριστώντας με αγάπη την γενναιοδωρία και την αφοσίωσή σας, και λέγοντας ουσιαστικά αυτό που είπε ο προφήτης: Συνεχίστε να επιλέγετε ποιον θα υπηρετήσετε.

Όταν οι άνθρωποι ξεχνούν τον Χρυσό Κανόνα και εντρυφούν στην αμαρτία, δεν μπορούν να υπηρετούν τον Θεό˙ δεν μπορούν να αποδείξουν την παντοδυναμία του θείου Νου που θεραπεύει τον άρρωστο και τον αμαρτωλό. Η ανθρώπινη θέληση μπορεί να υπνωτίσει και να παραπλανήσει τον άνθρωπο˙ η θεϊκή σοφία, ποτέ. Το να παραδίδεσαι στην εξαπάτηση είναι σα να υπερασπίζεται ο κατηγορούμενος τον κατήγορο και την απόφαση την οποία ο κατηγορούμενος γνωρίζει ότι θα στραφεί εναντίον του.

Δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους. Αγαπάμε το Θεό στον υπέρτατο βαθμό; Είμαστε ειλικρινείς, δίκαιοι, πιστοί; Είμαστε συνεπείς προς τον εαυτό μας; «Ο Θεός δεν εμπαίζεται: διότι ότι σπείρει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει.» Το να μείνουμε πιστοί στον μη φίλαυτο καλύτερο εαυτό μας σημαίνει να σταματήσουμε για πάντα τις αμαρτίες της σάρκας, τα λάθη της ζωής του ανθρώπου, τον πειράζοντα και τον πειρασμό, το χαμόγελο και την εξαπάτηση της καταδίκης. Όταν έχουμε ξεπεράσει την αμαρτία σε όλες τις μορφές της, μπορεί οι άνθρωποι να μας βρίσουν και να μας φερθούν με κακεντρέχεια, και εμείς θα χαρούμε, «γιατί είναι μεγάλη η ανταμοιβή [μας] στον ουρανό.»

Έχετε προσφέρει με ικανότητα και σύνεση στη Μητέρα Εκκλησία του Χριστού, Επιστήμονα, ένα μεγαλοπρεπή ναό για να μπείτε εκεί και να προσευχηθείτε. Έτσι, εντυπωσιασμένη και ενθαρρυμένη πολύ, βαθιά σας ευχαριστώ γι’ αυτή την απόδειξη της προόδου, της ενότητας, και της αγάπης σας. Το σεμνό οικοδόμημα της Μητέρας Εκκλησίας του Χριστού, Επιστήμονος, ξεκίνησε με το σταυρό˙ η ψηλότερη επέκτασή του είναι το στέμμα. Το δωμάτιο της Ηγέτιδάς σας παραμένει στην αφετηρία αυτού του οικοδομήματος, αποδεικνύοντας τον έπαινο των νηπίων και το λόγο που πηγάζει από το στόμα του Θεού. Η τελική του στέψη υψώνεται σε ένα ψυχικό μνημείο, ένα υπεροικοδόμημα πάνω από το έργο των χειρών των ανθρώπων, ακόμη και απ’ την έκβαση της καρδιάς τους, δίνοντας στο υλικό μια πνευματική σημασία — την ταχύτητα, την ομορφιά, και τα επιτεύγματα της καλοσύνης. Νομίζω ότι αυτή η εκκλησία είναι το οικοδόμημα επί της γης που περισσότερο απ’ όλα τα άλλα προεικονίζει αυταπάρνηση, ελπίδα, πίστη˙ την αγάπη που ρίχνει μια ματιά στη δόξα.


“Choose Ye”

Message from Mary Baker Eddy on the occasion of the Dedication of the Extension of The Mother Church of Christ, Scientist, June 10, 1906

My Beloved Brethren: — The divine might of Truth demands well-doing in order to demonstrate truth, and this not alone in accord with human desire but with spiritual power. St. John writes: “Blessed are they that do His commandments, that they may have right to the tree of life, and may enter in through the gates into the city.” The sear leaves of faith without works, scattered abroad in Zion’s waste places, appeal to reformers, “Show me thy faith by thy works.”

Christian Science is not a dweller apart in royal solitude; it is not a law of matter, nor a transcendentalism that heals only the sick. This Science is a law of divine Mind, a persuasive animus, an unerring impetus, an ever-present help. Its presence is felt, for it acts and acts wisely, always unfolding the highway of hope, faith, understanding. It is the higher criticism, the higher hope; and its effect on man is mainly this — that the good which has come into his life, examination compels him to think genuine, whoever did it. A Christian Scientist verifies his calling. Choose ye!

When, by losing his faith in matter and sin, one finds the spirit of Truth, then he practices the Golden Rule spontaneously; and obedience to this rule spiritualizes man, for the world’s nolens volens cannot enthrall it. Lust, dishonesty, sin, disable the student; they preclude the practice or efficient teaching of Christian Science, the truth of man’s being. The Scripture reads: “He that taketh not his cross, and followeth after me, is not worthy of me.” On this basis, how many are following the Way-shower? We follow Truth only as we follow truly, meekly, patiently, spiritually, blessing saint and sinner with the leaven of divine Love which woman has put into Christendom and medicine.

A genuine Christian Scientist loves Protestant and Catholic, D.D. and M.D., — loves all who love God, good; and he loves his enemies. It will be found that, instead of opposing, such an individual subserves the interests of both medical faculty and Christianity, and they thrive together, learning that Mind-power is good will towards men. Thus unfolding the true metal in character, the iron in human nature rusts away; honesty and justice characterize the seeker and finder of Christian Science.

The pride of place or power is the prince of this world that hath nothing in Christ. Our great Master said: “Except ye . . . become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven,” — the reign of righteousness, the glory of good, healing the sick and saving the sinner. The height of my hope must remain. Glory be to Thee, Thou God most high and nigh.

Whatever is not divinely natural and demonstrably true, in ethics, philosophy, or religion, is not of God but originates in the minds of mortals. It is the Adam-dream according to the Scriptural allegory, in which man is supposed to start from dust and woman to be the outcome of man’s rib, — marriage synonymous with legalized lust, and the offspring of sense the murderers of their brothers!

Wholly apart from this mortal dream, this illusion and delusion of sense, Christian Science comes to reveal man as God’s image, His idea, coexistent with Him — God giving all and man having all that God gives. Whence, then, came the creation of matter, sin, and death, mortal pride and power, prestige or privilege? The First Commandment of the Hebrew Decalogue, “Thou shalt have no other gods before me,” and the Golden Rule are the all-in-all of Christian Science. They are the spiritual idealism and realism which, when realized, constitute a Christian Scientist, heal the sick, reform the sinner, and rob the grave of its victory. The spiritual understanding which demonstrates Christian Science, enables the devout Scientist to worship, not an unknown God, but Him whom, understanding even in part, he continues to love more and to serve better.

Beloved, I am not with you in propria persona at this memorable dedication and communion season, but I am with you “in spirit and in truth,” lovingly thanking your generosity and fidelity, and saying virtually what the prophet said: Continue to choose whom ye will serve.

Forgetting the Golden Rule and indulging sin, men cannot serve God; they cannot demonstrate the omnipotence of divine Mind that heals the sick and the sinner. Human will may mesmerize and mislead man; divine wisdom, never. Indulging deceit is like the defendant arguing for the plaintiff in favor of a decision which the defendant knows will be turned against himself.

We cannot serve two masters. Do we love God supremely? Are we honest, just, faithful? Are we true to ourselves? “God is not mocked: for whatsoever a man soweth, that shall he also reap.” To abide in our unselfed better self is to be done forever with the sins of the flesh, the wrongs of human life, the tempter and temptation, the smile and deceit of damnation. When we have overcome sin in all its forms, men may revile us and despitefully use us, and we shall rejoice, “for great is [our] reward in heaven.”

You have dexterously and wisely provided for The Mother Church of Christ, Scientist, a magnificent temple wherein to enter and pray. Greatly impressed and encouraged thereby, deeply do I thank you for this proof of your progress, unity, and love. The modest edifice of The Mother Church of Christ, Scientist, began with the cross; its excelsior extension is the crown. The room of your Leader remains in the beginning of this edifice, evidencing the praise of babes and the word which proceedeth out of the mouth of God. Its crowning ultimate rises to a mental monument, a superstructure high above the work of men’s hands, even the outcome of their hearts, giving to the material a spiritual significance — the speed, beauty, and achievements of goodness. Methinks this church is the one edifice on earth which most prefigures self-abnegation, hope, faith; love catching a glimpse of glory.


© 2014 The Christian Science Board of Directors Ανατύπωση με την άδεια του Γραφείου του Αντιπροσώπου του Εκδότη. Μπορούν να μοιραστούν χωρίς χρέωση έως 100 φωτοτυπίες του παρόντος άρθρου, εφ’ όσον δεν έχει γίνει καμία αλλαγή. Για άδεια για οποιεσδήποτε άλλες χρήσεις, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το copyright@csps.com (αγγλικά παρακαλώ). Τα εδάφια της Βίβλου έχουν ληφθεί από την Αγία Γραφή. © 1991, που δημοσιεύθηκε από την Βιβλική Εταιρία στην Αθήνα.

Η Αποστολή του Κήρυκα

Το 1903, η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, ίδρυσε το περιοδικό Ο Κήρυκας της Χριστιανικής Επιστήμης. Ο σκοπός του: «να διακηρύξει την παγκόσμια δραστηριότητα και την διαθεσιμότητα της Αλήθειας». Ο ορισμός της λέξης «κήρυκας», όπως αναφέρεται σε ένα λεξικό, είναι «προάγγελος - ένας αγγελιοφόρος που προπορεύεται για να μεταφέρει ένα μήνυμα για κάτι που πρόκειται να ακολουθήσει», δίνει ιδιαίτερη σημασία στην προσωνυμία Κήρυκας και επιπλέον επισημαίνει την υποχρέωσή μας, την υποχρέωση του καθενός από εμάς, να δούμε ότι ο Κήρυκάς μας εκπληρώνει την εμπιστοσύνη του, μία εμπιστοσύνη αχώριστη από τον Χριστό και που πρώτα ανήγγειλε ο Ιησούς (Μαρκ.16:15), «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν».

Μαίρη Σαντς Λη, Sentinel (Φρουρός) της Χριστιανικής Επιστήμης, 7 Ιουλίου, 1956.

Μάθετε περισσότερα για τον Κήρυκα και την Αποστολή του.