Ένα ρεπορτάζ με μία φωτογραφία, που είδα πρόσφατα σε κάποια εφημερίδα, με συγκίνησε βαθύτατα. Ένας δημοσιογράφος, σε κάποιο Συριακό προσφυγικό καταυλισμό, ανέφερε αυτό το δεκατετράχρονο αγόρι, που τον ακολουθούσε παντού, εντυπωσιασμένο από το επάγγελμά του. Έμοιαζε σαν να φορούσε μουσκεμένα , σχεδόν κατεστραμμένα πάνινα αθλητικά παπούτσια και ένα τελείως ανεπαρκές μπουφάν, όμως, είχε μία έκφραση προσδοκίας. Μού φάνηκε σαν να χρειαζόταν μία μαμά. Αυτό με έκανε να σκεφτώ σοβαρότερα για την μητρότητα, ποια είναι η πνευματική της σημασία.
Καθώς μεγάλωνα και πήγαινα σε μία Χριστιανική εκκλησία, έμαθα ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας μας. Όταν γνώρισα την Χριστιανική Επιστήμη, με έκπληξη έμαθα ότι ο Θεός είναι, επίσης, και η Μητέρα μας. H Mary Baker Eddy, η εγκαθιδρύτρια της Χριστιανικής Επιστήμης, καθιστά σαφές στο Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών ότι ο Θεός είναι και Πατέρας και Μητέρα μας.
Μετά την πρώτη πρόταση της Κυριακής Προσευχής, όπως αναφέρεται στην Βίβλο: « Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς», ακολουθεί η πνευματική της ερμηνεία : « Πατέρα μας- Μητέρα μας Θεέ παναρμόνιε» ( Επιστήμη και Υγεία σ.16 ). Ήταν μία στιγμή αφυπνίσεως για μένα. Μα και βέβαια! Αφού ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων, η φύση Του πρέπει να περικλείει όλο το φάσμα των ιδιοτήτων, θηλυκών καθώς και αρσενικών.
Το να αντιλαμβάνομαι όλο και πληρέστερα ,καθώς Τον γνώριζα καλύτερα, ότι ο Θεός είναι και Μητέρα μας, απετέλεσε για μένα μία υπέροχη περιπέτεια. Έμαθα πολλά για την μητρική αγάπη καθώς παρακολουθούσα την Αραβική φοράδα μου να φροντίζει άριστα το νεογέννητο πουλάρι της.
Όλο πόδια και γεμάτο από αθωότητα και περιέργεια, το πουλάρι χρειαζόταν συνεχή επιστασία. Η μαμά του βρισκόταν, συνεχώς, σε εγρήγορση. Το καθοδηγούσε καθώς άρχιζε να εξερευνά τον κόσμο. Βρισκόταν εκεί για να το παροτρύνει και να το ενθαρρύνει όταν μπλεκόταν με τα ίδια του τα πόδια. Το προστάτευε με πάθος. Ξανά και ξανά, λάμβανε θέση ανάμεσα σε εκείνο και σε ό,τι θεωρούσε ότι συνιστούσε απειλή. Καθώς το παρακολουθούσα σ’αυτές τις πρώτες εβδομάδες, βρήκα πολύ συγκινητική την μητρική αγάπη, έτσι όπως εκφραζόταν. Η υπέρτατη τρυφερότητα και στοργή ήταν πασίδηλη. Συγχρόνως, το πουλάρι εκπαιδευόταν με έναν ευγενικό, αλλά σταθερό τρόπο. Όλο αυτό με παρέπεμψε, με υπέροχο τρόπο, στην μητρική αγάπη του Θεού.
Το ακόλουθο χωρίο της Βίβλου απέκτησε βαθύτερο νόημα: « ως αετός σκεπάσει νοσσιάν αυτού και επί τοις νεοσσοίς αυτού επεπόθησε,διείς τας πτέρυγας αυτού εδέξατο αυτούς και ανέλαβε αυτούς επί των μεταφρένων αυτού,Κύριος μόνος ήγεν αυτούς και ουκ ήν μετ’αυτών θεός αλλότριος» ( Δευτερονόμιον 32:11,12 ).
Οι μητρικές ιδιότητες της θείας Αγάπης, είναι πάντοτε διαθέσιμες σε μας, τα παιδιά του Θεού. Το να αγγίζουμε τα απαλά, θηλυκά στοιχεία του Θεού στις προσευχές μας, μπορεί να μας κάνει να βιώσουμε παρηγοριά, υπέρτατη τρυφερότητα και απτή φροντίδα. Μπορεί να θεραπεύσει ραγισμένες καρδιές και το βασανισμένο παρελθόν.
Αυτό ακριβώς, πιστοποίησε μία φίλη μου, τώρα τελευταία. Όταν ήταν παιδάκι, η διανοητικώς άρρωστη μάννα της προσπάθησε, κυριολεκτικά, να την σκοτώσει. Για πολλά χρόνια, η φίλη μου αισθανόταν ανεπιθύμητη. Πότε-πότε νόμιζε πως ήθελε να αυτοκτονήσει και τελικά, το πήρε απόφαση ότι θα έπρεπε να αποδεχθεί ένα παρελθόν, που έμοιαζε τραγικό.
Διάβασε, ωστόσο, τα λόγια της Mrs. Eddy: « Η ανθρώπινη ιστορία πρέπει να αναθεωρηθεί και το υλικό αρχείο να διαγραφεί» (Ανασκόπηση και Ενδοσκόπηση, σ.22 ). Προσευχήθηκε θερμά για την κατάστασή της, επιζητώντας διακαώς θεραπεία . Ζήτησε από τον Θεό βοήθεια.
Μία μέρα, καθώς προσευχόταν, μία πολύ απτή παρουσία, που απλώς ήξερε ότι είναι η Μητέρα, την τύλιξε. Αισθάνθηκε να την αγκαλιάζει σφικτά η πιο πολύτιμη αίσθηση αγάπης, που είχε ποτέ βιώσει. Ήξερε ότι ο Θεός, ως Μητέρα, την διαβεβαίωνε ότι ήταν αξιαγάπητη και αγαπημένη. Ήταν μία έντονα πνευματική στιγμή. Αισθάνθηκε την αγωνία και τον πόνο , που της ενέπνεε το παρελθόν της, να διαλύονται. Η αγάπη την έλουζε. Συνειδητοποίησε ότι είχε όλη την μητρική φροντίδα από την Μητέρα της - Θεό. Το συναίσθημα ότι ήταν ανεπιθύμητη άρχισε να ξεφτάει. Της χρειάστηκε λίγο ακόμα για να απελευθερωθεί πλήρως από αυτό το συναίσθημα, αλλά αυτή η στιγμή πραγματικής επικοινωνίας με τον Θεό την τοποθέτησε σταθερά στον δρόμο της θεραπείας.
Ο Θεός, ως Μητέρα, πάντοτε υπήρξε παράγων στην ζωή μας, ακόμα κι αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Ξέρουμε ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και πανταχού παρών. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός, και ως Μητέρα, είναι παντοδύναμος και πανταχού παρών. Ο Θεός είναι αιώνιος, υπάρχει ανέκαθεν. Άρα, η Μητέρα Αγάπη υπήρξε πάντοτε παρούσα, ακόμα κι όταν έμοιαζε σαν να μην υπάρχει. Η παραδοχή αυτού του γεγονότος μπορεί να επιφέρει θεραπεία σε ζωές, οι οποίες σφραγίστηκαν από διαζύγιο, πόλεμο ,εγκατάλειψη ή κακομεταχείριση.
Καθώς επικοινωνούμε με τον Θεό στην προσευχή μας, μπορούμε να αισθανθούμε τα δάκρυά μας να στεγνώνουν, την τυρρανισμένη καρδιά μας να παρηγοριέται, την παραπαίουσα πίστη μας να ενισχύεται. Κατ’αυτόν τον τρόπο, αισθανόμαστε την αγάπη του Θεού, ως Μητέρα. Αγγίζει την πεινασμένη καρδιά. Αποκαθιστά την ελπίδα και γιγαντώνει την πίστη στην υπέροχη αλήθεια ότι η θεία Αγάπη είναι, όντως, η Μητέρα μας.
Η Βίβλος αναφέρει συχνά ότι ο Ιησούς « εσπλαγχνίσθη επ’αυτοίς»( ίδε, π.χ. Κατά Ματθαίον 14:14 ) Θα πρέπει να αισθάνθηκε την θεία παρουσία της Μητέρας-αγάπης του Θεού για την δημιουργία Της. Αυτό τον έκανε να εκφράσει με τέτοιον τρόπο αυτήν την μητρική αγάπη, ώστε επακολούθησαν όλων των ειδών οι θεραπείες. Τι υπέροχο παράδειγμα μας έδοσε! Και είναι ένα παράδειγμα, που μπορούμε να ακολουθήσουμε.
Η αναγνώριση ότι εμείς, και όλοι παντού, βρισκόμαστε κάτω από την μητρική φροντίδα του Θεού κάθε λεπτό, μπορεί να θεραπεύσει κάθε κατάσταση και σήμερα. Μπορούμε να επιμείνουμε προσευχόμενοι στο γεγονός ότι ο Θεός , ως Μητέρα, παρηγορεί τους πρόσφυγες, όπως αυτό το δεκατετράχρονο αγόρι στην Συρία. Επειδή η μητρική αγάπη του Θεού είναι πανταχού παρούσα, ήξερα ότι αυτό το αγόρι περικλείεται σε αυτήν. Η δύναμη αυτής της αγάπης βρισκόταν ακριβώς εκεί, στις πιο φρικτές συνθήκες, για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη ανάγκη. Αυτό, τελικά, εννοούμε όταν λέμε ότι είναι παντοδύναμη. Αυτή η ίδια αγάπη θάλπει ορφανά σε άλλες γωνιές του κόσμου, θεραπεύει ραγισμένες καρδιές , απαλείφει τις ουλές και προσφέρει ελπίδα σε δύσκολες καταστάσεις.
Το τρυφερό άγγιγμα της Μητέρας Αγάπης μάς περιμένει για να μας ενθαρρύνει, καθοδηγήσει και προστατεύσει. Η αναγνώριση της πανταχού παρουσίας της θείας Αγάπης, δια των προσευχών μας, κάνει διαφορά και για μας και για τον κόσμο μας – η απτή απόδειξη της φροντίδας της Μητέρας καθίσταται φανερή ώστε να την αντιληφθούν όλοι.