Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Het beven stopte

De Christian Science Heraut - 16 Juni 2020

Oorspronkelijk gepubliceerd in de 4 november 2019 editie van de Christian Science Sentinel.


“Het lijkt of ik het niet kan stoppen,” zei ik tegen mijn softbalcoach toen mijn rechterhand oncontroleerbaar beefde.

Ik was een rechtshandige pitcher en dit gebrek aan controle maakte het pitchen onmogelijk. Dus zat ik, niet in staat om te spelen, aan de zijlijn. Die avond vertelde ik mijn ouders over de situatie en we deden wat we in het verleden vele malen hadden gedaan: we baden. Bidden op de manier die ik had geleerd in de Christan Science zondagsschool had me altijd geholpen, dus was ik vol vertrouwen dat ik zou genezen.

Toen mijn hand de volgende dag na school nog steeds beefde, besloot ik extra hulp te vragen van een Christian Science practitioner. Hij wees mij op deze passage in Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy: “Er is geen onopzettelijke werking. Het goddelijk Gemoed sluit alle werken en willen in en in de Wetenschap wordt de mens bestuurd door dit Gemoed” (blz.187). Ik bad vanuit het idee dat wat er ook gaande leek te zijn, er in werkelijkheid geen enkele beweging kon zijn die buiten het bestuur van God, het goddelijk Gemoed, viel. Dus mijn hand kon niet oncontroleerbaar beven.

Het beven stopte inderdaad en ik was dankbaar. Maar af en toe gebeurde het weer. Elke keer ging ik terug naar de idee dat er geen onopzettelijke werking kan zijn, en elke keer stopte het beven.

Na ongeveer vier jaar dat mijn hand met tussenpozen beefde, gebeurde het op een dag dat het beven niet stopte. Ik negeerde het een paar dagen in de veronderstelling dat het wel over zou gaan. Maar dat deed het niet. Dus deze keer ging ik ervoor zitten om te bidden voor een volledige genezing. Ter inspiratie koos ik een exemplaar van de Sentinel. Al lezende werd ik getroffen door een artikel waarin de auteur het belang beschreef van een herdersstaf, die een herder gebruikt om zijn schapen te leiden en te beschermen.

Oké, dacht ik. Als God een ‘real-life’-herder zou zijn met een staf en die staf was kostbaar en belangrijk, dan zou God hem wellicht in Zijn rechterhand houden (als de herder rechtshandig was zoals ik). En als God de staf vasthield, zou Zijn hand niet beven omdat God almachtig is. Zijn grip zou vast en krachtig zijn. Dus omdat ik gemaakt ben naar het beeld en de gelijkenis van God, zoals in de Bijbel staat, kon ik ook geen bevende hand hebben. Het was niet waar over God, dus het kon ook niet waar zijn over mij. Bij deze realisatie stopte het beven. Dit beslissende ogenblik vond tien jaar geleden plaats en de genezing is blijvend.

Ik ben zo dankbaar voor deze genezing, voor Christian Science en voor de inspiratie die de Sentinel biedt.

De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.